Ik moest er toch maar eens wat over schrijven,
wat aandacht aan besteden.
Ik voel al een jaren een bijzonder sterke aantrekkingskracht naar drie gebieden op deze planeet.
En dat gevoel wordt sterker door die jaren heen, en dat valt me steeds meer op.
Allereerst het gebied waar ik nu leef, het Rivierengebied tussen de Waal en de Lek en net ten zuiden van de Linge.
Ik heb echt wel geprobeerd, een aantal malen zelfs, om ergens anders een leven op te bouwen, maar mede door de aantrekkingskracht die deze streek op me uitoefent, kom ik telkens maar weer terug.
Natuurlijk zijn het ook mijn familie en vrienden die me hier telkens weer naartoe trekken.
Maar ik heb gemerkt dat het in zeer sterke mate ook een diepgeworteld verlangen naar deze streek is.
Het verlangen naar de rivieren noem ik het altijd maar.
De volgende streek het fjorden gebied tussen Bergen en Trontheim in Noorwegen.
Naar deze streek voel ik een diep verlangen , maar tegelijkertijd ook een soort van afkeer. Maar wel een aantrekkingskracht.
Zoiets van :"Eens was dit mijn huis, maar ik heb het vrijwillig verlaten omdat ik er diep ongelukkig was."
Het landschap blijft me overweldigen, elke keer als ik er kom.
Het zit wel heel diep in mijn ziel, maar ik zou er in dit leven niet kunnen wonen, mede natuurlijk omdat ik nu in het Rivierengebied ben geworteld.
De uiterste westkust van Bretagne in Frankrijk vormt ook een balletje van herinnering in mijn ziel, een balletje van geluk in dit geval.
Maar dit kan voor een deel verklaarbaar zijn door het feit dat een van mijn voorouders uit dit gebied komt..en ik een sterke verbondenheid voel met de vrouwelijke lijn van mijn familie...dus van moeder op moeder op moeder...en zo kan ik een aantal generaties terug gaan.
Het vierde gebied ligt in de UK.
Ook daar heb ik een gebied dat me in hoge mate interesseert omdat er van dat gebied een zeer sterke magnetische aantrekkingskracht uitgaat naar mij.
En in dit geval is het niet om alle magische en historische ijk punten, maar een aantrekkingskracht die dieper gaat.
Het gaat hier om Wiltshire, bekend van Avebury, Stonehenge, en vele vele oude magische plekken meer.
Ik ben nog nooit zelf, in dit leven, geweest in deze streek.
Maar de verbondenheid met dit gebied groeit de laatste jaren sterk.
In de komende jaren zal ik daar nog wel eens belanden, niet om er te wonen, maar om alles eens te zien en te voelen waar specifiek mijn gevoel het sterkste is.
Het zou zeker zo kunnen zijn dat dit met vorige levens te maken heeft, daar twijfel ik niet aan.
Maar ik meer vorige levens gehad en ik voel me lang niet met allemaal verbonden, sterker nog...ik voel me verbonden met deze vier.
Natuurlijk zijn daar allerlei redenen voor te bedenken, en dat heb ik ook echt al wel gedaan.
Maar deze vier zitten dieper begraven in mijn ziel, dieper dan vorige levens.
Van drie van de vier kan ik een verklaring geven.
In Noorwegen heeft mijn ziel een zeer intense ervaring gehad. De ervaring van zelfdoding.
In Bretagne is de reden ook duidelijk, dat is de vrouwelijke lijn in mijn familie, die heel sterk is.
Het Rivierengebied is ook duidelijk, want daar heb ik in dit leven een sterke binding mee.
Maar Wiltshire, dat is me tot op de dag van vandaag volledig onduidelijk.
Ik vermoed dat ik daar heen moet gaan om te ervaren waarom, dat zal er zeker nog wel eens van komen.




Geen opmerkingen:
Een reactie posten